1 Φεβρουαρίου 2011.
Με ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στις ένοπλες δυνάμεις και στο διπλωματικό σώμα και ένα μήνυμα για όλους, ολοκληρώθηκε η αποστολή επαναπατρισμού Ελλήνων της Αιγύπτου πριν μία ώρα, (5) σήμερα το απόγευμα στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος....«...Η χώρα μας, η Ελλάδα, όταν χρειάζεται μπορεί να βρεθεί δίπλα στον πολίτη, δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών κ.Δημήτρης Δόλλης μετά την επιτυχή κατάληξη της αποστολής του.......Με ανακούφιση και ευγνωμοσύνη έφθασαν στην Ελλάδα οι 182 επαναπατρισθέντες από την Αίγυπτο.
Με ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στις ένοπλες δυνάμεις και στο διπλωματικό σώμα και ένα μήνυμα για όλους, ολοκληρώθηκε η αποστολή επαναπατρισμού Ελλήνων της Αιγύπτου πριν μία ώρα, (5) σήμερα το απόγευμα στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος....«...Η χώρα μας, η Ελλάδα, όταν χρειάζεται μπορεί να βρεθεί δίπλα στον πολίτη, δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών κ.Δημήτρης Δόλλης μετά την επιτυχή κατάληξη της αποστολής του.......Με ανακούφιση και ευγνωμοσύνη έφθασαν στην Ελλάδα οι 182 επαναπατρισθέντες από την Αίγυπτο.
....Με ανακούφιση, αλλά και αγωνία γι΄αυτούς ή αυτά που άφησαν πίσω - κάποιο μέλος της οικογένειάς τους ή το σπίτι τους - με αυτά τα ανάμεικτα συναισθήματα και έχοντας ακόμη στα μάτια τους σκηνές τρόμου από το πλιάτσικο, είχαν επιβιβαστεί στα «σωστικά» ελληνικά μεταγωγικά αεροσκάφη C130 σήμερα το μεσημέρι «οι δικοί μας Αλεξανδρινοί».
«...Οι δικοί μας άνθρωποι» όπως τους αποκαλεί ο κ.Δόλλης από τότε που άρχισε την προσπάθεια επαναπατρισμού τους και σήμερα κατάφερε να την ολοκληρώσεσι με επιτυχία ."Η αγωνία είναι αγωνία, θα ησυχάσω όταν φύγει και ο τελευταίος από σας σώος και υγιής, έλεγε στον κόσμο που είχε πάρει θέση στο πρώτο από τα C130».
...Τα τρία μεταγωγικά αεροσκάφη είχαν απογειωθεί στις 9.30 σήμερα το πρωϊ από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας με επικεφαλής τον υφυπουργό, συνοδευόμενο από τον εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ κ. Γρηγόρη Δελαβέκουρα.
...Λίγο μετά τις 11.30 είχαν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Αλεξάνδρειας. Παρατεταγμένα στη σειρά τα τρία ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη έμειναν εκεί χωρίς άδεια εξόδου στο αεροδρομιο για κανέναν από τους επιβαίνοντες από την Αθήνα, καθώς τα αυστηρότατα μέτρα ασφαλείας δεν άρθηκαν ούτε για τον κ. Δόλλη, με εξαίρεση μόνο τη μετάβαση από το ένα αεροσκάφος στο άλλο. ...Ο υπουργός θέλησε να τους καλωσορίσει όλους έναν προς έναν και να βεβαιωθεί ο ίδιος ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι οι άνθρωποι αυτοί θα επιβιβαστούν ασφαλείς και χωρίς άλλες ταλαιπωρίες.
***Οι άνθρωποι τον ευχαριστούν: «Νάστε καλά που ήρθατε να μας πάρετε», στιγμές συγκινητικές, ανθρώπινες που μόνο οι δύσκολες συγκυρίες αναδεικνύουν σε τέτοιο βαθμό.
Σχετικά λίγοι οι ηλικιωμένοι, πολλές οι μάνες με τα μικρά παιδιά και λίγοι άνδρες συνθέτουν τον ελληνικό μικρόκοσμο της Αλεξάνδρειας, που θέλησε να αφήσει πίσω του το φόβο της αναρχίας.
...Οι άνδρες στην πλειοψηφία τους έμειναν πίσω να προστατεύσουν το σπίτι και τη δουλειά τους από το πλιάτσικο, από την αβεβαιότητα και το φόβο που ξαφνικά έπεσε στη ζωή τους.
...Η είδηση του επαναπατρισμού έφθασε στα σπίτια τους χθες το βράδυ όταν άρχισε μια «αλυσίδα» τηλεφωνημάτων. Πολλά από το προξενείο, άλλα από την κοινότητα, τους συγγενείς, τους φίλους. Το μήνυμα είναι ένα. Φεύγουμε αύριο το πρωϊ, στις 9 όλοι στο αεροδρόμιο.
...Εκεί σήμερα το πρωί μετά από έναν άψογο συντονισμό στη διεκπεραίωση των απαραίτητων διαδικασιών από μία ομάδα με επικεφαλής τον πρόξενο Γιώργο Διακοφωτάκη και τον πρόεδρο της κοινότητας Γιάννη Σιόκα, όσοι ήθελαν να φύγουν βρέθηκαν χωρισμένοι σε τρεις ομάδες έτοιμες προς μεταφορά και επιβίβαση στα τρία ελληνικά μεταγωγικά αεροσκάφη: ευτυχείς που όλα πήγαν καλά και μπορούσαν να φύγουν, δυστυχείς γιατί η ζωή τους βρισκόταν εν μέσω μιας μεγάλης περιπέτειας.
«Νιώσαμε ότι κινδυνεύουμε, ακούγαμε πυροβολισμούς κάτω από τα σπίτια μας. Οι άνδρες μας κατέβαιναν τη νύχτα με ξύλα και μαχαίρια για να προστατεύσουν την περιουσία μας», λέει στο ΑΠΕ η Ιωάννα Τζανάκου, η οποία έπεισε και τον άνδρα της να την ακολουθήσει μαζί με τα δύο τους παιδιά στην Αθήνα.
...Η Μαρκέλα Μαλιαρά όμως άφησε πίσω το σύζυγό της και πήρε τα τρία της παιδιά στην Ελλάδα. «Αν έχεις παιδιά δεν το διακινδυνεύεις να μείνεις, μας είπε, περιγράφοντας σκηνές τρόμου και αγωνίας που έζησε τις προηγούμενες μέρες.
...Φόβος και τρόμος για όλους δεν ήταν οι εξεγερθέντες, αλλά οι κλέφτες και οι εγκληματίες που επωφελούμενοι από την έκρυθμη κατάσταση έσπειραν τον πανικό. Μέσα σε λίγες μέρες άλλωστε, όπως μας είπαν, άρχισαν να λείπουν πολλά πράγματα ζωτικής ανάγκης, τρόφιμα, νερό, αλλά και χρήματα, μετρητά από τις τράπεζες. Ετσι η φυγή - έστω και προσωρινή- έγινε μια λύση. «Μέχρι να δούμε το μετά», λένε όλοι. Ενα «μετά» που φοβούνται όμως λόγω της αβεβαιότητας των στιγμών...(ΑΠΕ)
«...Οι δικοί μας άνθρωποι» όπως τους αποκαλεί ο κ.Δόλλης από τότε που άρχισε την προσπάθεια επαναπατρισμού τους και σήμερα κατάφερε να την ολοκληρώσεσι με επιτυχία ."Η αγωνία είναι αγωνία, θα ησυχάσω όταν φύγει και ο τελευταίος από σας σώος και υγιής, έλεγε στον κόσμο που είχε πάρει θέση στο πρώτο από τα C130».
...Τα τρία μεταγωγικά αεροσκάφη είχαν απογειωθεί στις 9.30 σήμερα το πρωϊ από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας με επικεφαλής τον υφυπουργό, συνοδευόμενο από τον εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ κ. Γρηγόρη Δελαβέκουρα.
...Λίγο μετά τις 11.30 είχαν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Αλεξάνδρειας. Παρατεταγμένα στη σειρά τα τρία ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη έμειναν εκεί χωρίς άδεια εξόδου στο αεροδρομιο για κανέναν από τους επιβαίνοντες από την Αθήνα, καθώς τα αυστηρότατα μέτρα ασφαλείας δεν άρθηκαν ούτε για τον κ. Δόλλη, με εξαίρεση μόνο τη μετάβαση από το ένα αεροσκάφος στο άλλο. ...Ο υπουργός θέλησε να τους καλωσορίσει όλους έναν προς έναν και να βεβαιωθεί ο ίδιος ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι οι άνθρωποι αυτοί θα επιβιβαστούν ασφαλείς και χωρίς άλλες ταλαιπωρίες.
***Οι άνθρωποι τον ευχαριστούν: «Νάστε καλά που ήρθατε να μας πάρετε», στιγμές συγκινητικές, ανθρώπινες που μόνο οι δύσκολες συγκυρίες αναδεικνύουν σε τέτοιο βαθμό.
Σχετικά λίγοι οι ηλικιωμένοι, πολλές οι μάνες με τα μικρά παιδιά και λίγοι άνδρες συνθέτουν τον ελληνικό μικρόκοσμο της Αλεξάνδρειας, που θέλησε να αφήσει πίσω του το φόβο της αναρχίας.
...Οι άνδρες στην πλειοψηφία τους έμειναν πίσω να προστατεύσουν το σπίτι και τη δουλειά τους από το πλιάτσικο, από την αβεβαιότητα και το φόβο που ξαφνικά έπεσε στη ζωή τους.
...Η είδηση του επαναπατρισμού έφθασε στα σπίτια τους χθες το βράδυ όταν άρχισε μια «αλυσίδα» τηλεφωνημάτων. Πολλά από το προξενείο, άλλα από την κοινότητα, τους συγγενείς, τους φίλους. Το μήνυμα είναι ένα. Φεύγουμε αύριο το πρωϊ, στις 9 όλοι στο αεροδρόμιο.
...Εκεί σήμερα το πρωί μετά από έναν άψογο συντονισμό στη διεκπεραίωση των απαραίτητων διαδικασιών από μία ομάδα με επικεφαλής τον πρόξενο Γιώργο Διακοφωτάκη και τον πρόεδρο της κοινότητας Γιάννη Σιόκα, όσοι ήθελαν να φύγουν βρέθηκαν χωρισμένοι σε τρεις ομάδες έτοιμες προς μεταφορά και επιβίβαση στα τρία ελληνικά μεταγωγικά αεροσκάφη: ευτυχείς που όλα πήγαν καλά και μπορούσαν να φύγουν, δυστυχείς γιατί η ζωή τους βρισκόταν εν μέσω μιας μεγάλης περιπέτειας.
«Νιώσαμε ότι κινδυνεύουμε, ακούγαμε πυροβολισμούς κάτω από τα σπίτια μας. Οι άνδρες μας κατέβαιναν τη νύχτα με ξύλα και μαχαίρια για να προστατεύσουν την περιουσία μας», λέει στο ΑΠΕ η Ιωάννα Τζανάκου, η οποία έπεισε και τον άνδρα της να την ακολουθήσει μαζί με τα δύο τους παιδιά στην Αθήνα.
...Η Μαρκέλα Μαλιαρά όμως άφησε πίσω το σύζυγό της και πήρε τα τρία της παιδιά στην Ελλάδα. «Αν έχεις παιδιά δεν το διακινδυνεύεις να μείνεις, μας είπε, περιγράφοντας σκηνές τρόμου και αγωνίας που έζησε τις προηγούμενες μέρες.
...Φόβος και τρόμος για όλους δεν ήταν οι εξεγερθέντες, αλλά οι κλέφτες και οι εγκληματίες που επωφελούμενοι από την έκρυθμη κατάσταση έσπειραν τον πανικό. Μέσα σε λίγες μέρες άλλωστε, όπως μας είπαν, άρχισαν να λείπουν πολλά πράγματα ζωτικής ανάγκης, τρόφιμα, νερό, αλλά και χρήματα, μετρητά από τις τράπεζες. Ετσι η φυγή - έστω και προσωρινή- έγινε μια λύση. «Μέχρι να δούμε το μετά», λένε όλοι. Ενα «μετά» που φοβούνται όμως λόγω της αβεβαιότητας των στιγμών...(ΑΠΕ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου